Około 10 km na północny wschód od Kalisza Pomorskiego, na granicy wysoczyzny polodowcowej i piaszczystej równiny sandrowej, które rozdziela dolina Studnicy znajdujemy bardzo ciekawe stanowisko.
Są to plejstoceńskie (plejstocen = epoka lodowcowa w czwartorzędzie) skałki piaskowcowo-żwirowcowe. To ewenement geologiczny nie tylko na skalę Polski, ale również na teren środkowo-wschodniej Europy.
Na terenie Pomorza zachodniego mamy tylko dwa takie stanowiska udokumentowane, opracowane i opisane Są to:
- Skalisty Jar „Libberta” w rejonie miejscowości Równe nad doliną Płoni Barlinka – rezerwat geologiczny o powierzchni 33,21 ha utworzony w 1995
- Lipowa Góra k. Czaplinka – stara żwirownia Łazice, zarejestrowane geostanowiska ulegające degradacji ze względu na brak ochrony przez lokalny samorząd.
Stara Studnica to nowe stanowisko, nie znane do tej pory w fachowej i edukacyjnej literaturze geologicznej. Najwyższy czas, aby uzyskało rangę geostanowiska krajowego. Tym powinien zająć się pełniący rolę Państwowej Służby Geologicznej Oddział Pomorski Państwowego Instytutu Geologicznego w Szczecinie, a także Wojewódzki Konserwator Przyrody.
Stanowisko w Starej Rudnicy to trzy skałki na zboczach jaru, których wysokość wynosi 8-10 m. Są to skałki, które powstały na skutek cementacji węglanu wapnia (CaCO3) osadów żwirowo-piaszczystych akumulacji wodnolodowcowej. Osady te przykryte są warstwą glin lodowcowych. Wypłukiwanie węglanu wapnia z tych skał spowodowało spojenie piasków i żwirów i utworzenie zlepieńców, które w formie skałek różnego kształtu i rozmiarów występują w krawędzi doliny Studnicy.
Skałki występują wzdłuż szlaku starej, brukowanej drogi z Kalisza Pomorskiego do Złocieńca, maja bardzo urozmaicony przez erozję kształt i rozmiary. Wyraźnie widoczna jest struktura tych skał, urozmaicenie litologiczne (warstwy węglanowe, żelaziste, manganowe).
Stanowisko to wymaga szczegółowego opracowania geologicznego i geobotanicznego (fauna wątrobowców) oraz hydrologicznego (wypływy wód subartezyjskich) celem ustanowienia pomnika przyrody nieożywionej i ożywionej.
